سندرم لگن ضربانی (Snapping Hip Syndrome) که به نام کوکسا سالتانس (Coxa Saltans) نیز شناخته می‌شود، اصطلاحی است که شامل سه علت‌شناسی (اتیولوژی) مختلف است. این بیماری در جمعیت عمومی با شیوع ۵٪ تا ۱۰٪ رایج است و در افرادی که حرکات تکراری انجام می‌دهند (مانند رقصندگان) شیوع بیشتری دارد. بیشتر موارد سندرم لگن ضربانی بدون درد هستند.

نوع اول: لگن ضربانی داخلی

لگن ضربانی داخلی به دلیل نیمه دررفتگی ناگهانی تاندون ایلیوپسواس (Iliopsoas) روی یک برجستگی ساختاری ایجاد می‌شود، هنگامی که از سمت جانبی به سمت میانی حرکت می‌کند. ساختارهای مسبب می‌توانند شامل سر استخوان ران (Femoral Head)، لبه ایلیوپکتینئال (Iliopectineal Ridge)، زائده‌های اضافی تروکانتر کوچک (Exostoses of the Lesser Trochanter) و بورس ایلیوپسواس (Iliopsoas Bursa) باشند.

نوع دوم: لگن ضربانی خارجی

لگن ضربانی خارجی به دلیل نیمه دررفتگی ناگهانی باند ایلیوتیبیال (Iliotibial Band) بر روی تروکانتر بزرگ (Greater Trochanter) ایجاد می‌شود، هنگامی که لگن از حالت کشیده به حالت خمیده حرکت می‌کند.

نوع سوم: ناشی از پاتولوژی درون‌مفصلی

نوع سوم لگن ضربانی به دلیل پاتولوژی‌های درون‌مفصلی است. این حالت می‌تواند به علت پارگی‌های لابروم (Labral Tears) که در بین سر استخوان ران و استابولوم (Acetabulum) در هنگام دامنه حرکتی گیر می‌کنند، یا به دلیل وجود اجسام آزاد درون‌مفصلی (Intraarticular Loose Bodies) ایجاد شود.